Een teamplayer en als wethouder gáát ze ervoor, zoals voor de invoering van ecoglazen met 3 oktober.
Ik vond het heel bijzonder en had het niet verwacht. Later begreep ik dat het te maken had met de statiegeldbekers. Dat was echt een mijlpaal, daar is iets mee neergezet en bereikt. Dat is dus opgemerkt.
Als wethouder zit ik natuurlijk op een plek waar ik projecten voor kan bereiden en waar ik besluiten kan nemen. De introductie van de statiegeldbekers bij evenementen was een belangrijke mijlpaal. Het is gelukt dit door te zetten in het eerste jaar van mijn wethouderschap tijdens ons grootste evenement 3 oktober. Ik was er in 2015 als raadslid al plannen voor aan het maken. We zijn samen met Leidse ondernemers op expeditie geweest naar Gent waar ze herbruikbare glazen gebruikten, maar daar hadden ze meerdere statiegeldsystemen naast elkaar wat niet zo handig bleek. Van daaruit hebben wij één systeem voor de hele stad bedacht en dat werkte. Zoveel minder afval op straat en in de sloot daar ga ik voor en dat geef ik door.
Wat ik graag op de kaart wil zetten is: afval is een grondstof op de verkeerde plek. Volgende stap: koffiebekers, roerstaafjes en dat soort afval, daar moeten we wat mee, verminderen, hergebruiken. Durven en doorzetten dat is er voor nodig. Maak er ook regulier werk van.
Ik zou heel graag zien dat er wordt nagedacht over hoe economie iets toevoegt aan de brede welvaart. Geld verdienen is prima, heel erg nodig, maar je moet wel meerekenen wat de effecten verder zijn.
Kwaliteit van leven is zo belangrijk. Nederland is een rijk land maar veel van het geld zit in vastgoed en onze huizen. We kunnen met dat geld ook de sociale problematiek en klimaatverandering aanpakken en de welvaart voor veel meer mensen mogelijk maken. Het systeem anders inrichten, beter voor de mens en de omgeving. Stappen zetten om mee te kunnen doen in de samenleving. Daar valt ook coaching onder voor de medewerkers en niet in de laatste plaats voor de leidinggevenden.
In mijn werk merk ik dat ik vaak groepjes vorm met vrouwen, ik zie dat vrouwen vaak met wat meer afstand naar zichzelf kunnen kijken. Dat vind ik prettig werken. Regelmatig zijn er groepjes en dan vorm je dus kleine netwerkjes.
Ik vind het heel leuk om vrouwen een kans te geven. Ik zet ze zelfs graag voor het blok, zo van “dit kan jij”. Jonge vrouwen help ik heel graag op weg. Ik moedig iedereen aan om er voor te gaan.
Door aan te moedigen, kansen te geven (creëren) en letten op een gelijke verdeling.
Voor een netwerkgesprek, praten over hoe je verder wil of hoe ik je ergens kan introduceren. Een dagje meelopen. Eigenlijk voor welke vraag dan ook, stel hem, misschien kan ik je helpen.
Oorspronkelijk zouden we vanuit de gemeente gaan lunchen met alle 50 vrouwen, door corona is dat er niet van gekomen. ik zou toch graag zo’n lunch of meeting organiseren en dan zou ik willen dat elke vrouw een andere (jonge) vrouw introduceert om zo samen het netwerk te vergroten. Voor nu: neem dit mee, je kan een mentor zijn voor een ander, je kan een stukje ontwikkeling meegeven.
Kort maar krachtig: onderhoud je contacten.
Wat het dagelijks leven betreft: onthaasten. Wat het digitale leven betreft: volhouden. Wat de omgang met anderen betreft: geef elkaar de ruimte.
Ik hoop op ontmoeting en verbinding, ik hoop te kunnen bijdragen aan die ontmoeting. En tot slot hoop ik gebruik van het netwerk te kunnen maken.
Ook kort maar krachtig: Durven en doen. En je mag je fouten maken.
Fotografie (c) Eelkje Colmjon
