Hiske geeft leiding aan het Hof van Sijthoff waar mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt een kans krijgen. Daarnaast is zij initiatiefneemster van Leiden kijkt naar elkaar om.
Voor mij is het een hele eer. Wat ik heel bijzonder vind is dat gezien wordt wat ik doe. Ik werk vanuit een bepaalde drive. Ik vind het belangrijk dat ieder mens ertoe doet en dat ieder mens gezien wordt. Deze benoeming had ik totaal niet verwacht. Ik kreeg heel veel reacties uit mijn eigen organisatie de Gemiva-SVG groep. “Bijzonder om te zien wat je allemaal doet”. Er zijn nieuwe verbindingen ontstaan om meer samen te werken intern. Van buitenaf kreeg ik ook veel mooie reacties. Ik word er ook wel verlegen van. Voor mij is het heel normaal wat ik doe. Dit is waar ik voor sta en wil dit graag delen en uitdragen. Voor mij is het een way of live. Ik werk met mensen met een beperking en ik wil laten zien dat ze veel meer kunnen betekenen dan dat heel veel mensen vaak denken.
Ik zoek altijd mensen op met wie ik goed kan sparren en waar ik energie van krijg. Leiden kijkt naar elkaar om heb ik bedacht met Marta Klement. Zij komt niet uit de zorg, maar uit het bedrijfsleven. Wij kennen elkaar van BV Leiden en bedachten samen hoe het zou zijn als iedere Leidenaar iemand had en heeft waar hij naar omkijkt. Ik organiseer vaak een evenement met een bedoeling. Je hebt soms een evenement nodig om een bepaald proces op gang te brengen en mensen tot een bepaald inzicht te brengen. Zo stelde ik een team samen en organiseerde een diner met 50 mensen die naar elkaar wilden omkijken, gewoon omdat ze dat verdienen. Laatst zijn we met onze nieuwe piaggio langs de woonlocaties gegaan om bij de medewerkers een smoothie te gaan brengen. Waarom? Omdat het zwaar is in de zorg op dit moment. De tweede Corona-golf komt lichamelijk en psychisch zwaar aan. We hebben de kar gepakt en hebben smoothies rondgebracht. Zo hebben we laten merken dat we er voor elkaar zijn.
Dat we er voor elkaar zijn. Dat je breder kijkt dan waar iemand niet goed in is. Dat je kijkt naar iemands talenten en passie. Waar iemand wel goed in is. Als ik met een ondernemer praat en ik zeg ik heb hier iemand die goed is in bijvoorbeeld afwassen of gasten ontvangen, dan ziet de ondernemer een meerwaarde en geen belasting. De match die ik maak moet voor beiden iets opleveren. Niet omdat iemand zielig is maar juist omdat beide partijen er iets aan hebben. Dan ben je gelijkwaardig. Dat je denkt: dat is fantastische afwasser en oh ja hij heeft ook nog autisme, maar iedereen heeft wel iets bijzonders.
Ik denk dat we zoveel meer met elkaar kunnen bereiken door onze krachten te bundelen. Als je kijkt naar al die fantastische vrouwen in de TOP50. Die allemaal werken met een passie en goed werk doen. Als we de krachten bundelen kunnen we er nog meer voor de Leidenaren zijn. Kijk naar het gedicht dat we hebben geschreven in de eerste lockdown. Dat is gezamenlijk tot stand gekomen, op de radio gekomen, een podcast van gemaakt. Mijn droom is om een beweging verder te brengen die deze krachten gaat bundelen.
Ik moest heel erg aan wennen dat het alleen om vrouwen gaat. Het maakt mij niet uit wie je bent. Ik vind wel dat iedereen gelijke rechten heeft en dat is in heel veel landen nog niet. Dat maakt me af en toe ook kwaad en geeft me onbegrip. Waar mogelijk zou ik daar verandering in willen brengen. Ik had een tijdje geleden een dame uit Syrië op mijn pad die het niet lukte om aan het werk te komen. Ik ben met haar gaan kijken naar haar talent, haar passie. Dat was een verlangen om te werken in de zorg. Dan is het voor mij het kortste lijntje om haar te koppelen aan iemand binnen Gemiva van de afdeling Leren en Ontwikkelen om te kijken of zij een interne opleiding kon gaan doen. Ik wil graag checken of het ook lukt. Als ik mij ergens voor inzet wil ik de kans dat iets lukt zo groot mogelijk maken. Het moet niet een nieuwe negatieve ervaring worden.
Bij Sijthoff, de lunchroom en afhaalcatering van Gemiva-SVG in de Doezastraat in Leiden, hebben we veel vrijwilligers die soms ook graag weer betaald werk willen krijgen. Dan zeg ik begin hier en dan gaan we samen kijken wat een volgende stap zou kunnen zijn. Bij Sijthoff heb ik een koksteam van allemaal mannen. Binnen de zorg vind ik het heel fijn om een team te hebben van mannen en vrouwen samen. Dat is heel fijn voor het werk en de begeleiding van de cliënten.
Angela Groothuizen heeft mij wel geïnspireerd. Ik keek vroeger altijd naar haar tv-programma De uitdaging waar zij in 1 dag iets geweldigs voor mensen voor elkaar kreeg. Ik dacht dat wil ik ook. Gewoon pats boem in 1 dag iets voor elkaar krijgen. Andere mensen zeiden dan tegen mij denk je nou echt dat Angela dat in 1 dag voor elkaar krijgt? Maar ik geloofde daar heilig in, de drive, haar enthousiasme is aanstekelijk. weet natuurlijk niet of ze echt zo is. Misschien ga ik haar een keertje een berichtje sturen. Verder is mijn moeder echt volledig mijn voorbeeld. Ik was 13 jaar toen mijn ouders gingen scheiden. Mijn moeder ging een aantal jaar later met haar nieuwe man naar Zuid-Afrika. Zij ging als psycholoog diabetes projecten opzetten in de townships. Diabetes was en is nog steeds daar een taboe. Daar heb ik heel veel van geleerd. Iets anders dat mij ook heeft gevormd is het feit dat ik toen ik 7 jaar was zelf diabetes kreeg. Daardoor moest ik op heel jonge leeftijd goed voor mijzelf zorgen. Mijn moeder heeft mij laten zien dat je de mooie dingen moet blijven zoeken. Als ik vroeger naar het ziekenhuis ging, gingen we ook altijd wat leuks doen. Niet hele grote dingen, maar bijvoorbeeld samen een kopje theedrinken of een ijsje halen.
Ik zou heel graag nog wat doen met statushouders. Voor zwangere vrouwen die in Nederland komen en hen de weg te wijzen. Hoe gaat dat nou in Nederland? Ik werk al heel veel met mensen in de zorg met beperkingen. Ik ben een goede sparringpartner. Ik kijk graag naar wat heb je nodig en waar sta je nu? Wat kan ik jou vanuit mijn kennis en netwerk je verder helpen bij het creëren van overzicht en verder op weg helpen.
Ik hou van gave dingen doen en met elkaar de schouders eronder te zetten om een nieuwe beweging in gang te zetten. Het hoeft niet groot te zijn. Bel me alsjeblieft! Daar ben ik goed in en die positieve energie helpt mij ook weer verder.
Voor ogen hebben wat je wilt bereiken. Weten waar een win-win in kan zitten en niet alleen maar komen halen. En geloof in je verhaal. Je moet het voelen.
Ik merk nu zeker ook met Corona dat veel jonge meiden onzeker zijn. Ze hebben het gevoel dat de grond onder hen vandaan wordt geslagen. Dat ze zwemmen. Vertrouw alsjeblieft in jezelf en doe je dat niet zoek dan de mensen om je heen die je dat gevoel van vertrouwen kunnen geven. Ook al zijn van huis uit soms andere verwachtingen. Ga op zoek naar waar jij blij van wordt en ga daarin verder. Dan word je er goed in en kun je je verder ontwikkelen en ga je erin geloven. Als je iets doet waarbij je je niet goed voelt, omdat er bepaalde verwachtingen zijn, dan gaat je dat niet verder helpen.
Wat ik heb gemerkt binnen mijn werk en misschien ook wel thuis, is dat ik ben teruggeworpen naar de basis. “Het gaat om de zorg en de veiligheid van de mensen en die moet goed zijn”. Waar ik normaal altijd de grenzen op zoek en uitdagingen aanga heb ik alleen nog gekeken naar: “Hoe kunnen we er voor elkaar zijn om gezond te blijven en overeind te blijven staan?” Dat is voor mij een heel andere manier van werken, maar ik heb wel ervaren dat ik het kan om weer helemaal terug te gaan naar de basis. Binnen de ruimte die er was, ben ik wel weer projecten op gaan zetten, zoals een livestream en digitale dagbesteding. Ik heb mij in deze Coronacrisis echt beseft dat mijn werk echt een combinatie is van zorg en ondernemen. En dat primair de zorg op orde moet zijn en dat je anders niet tot ondernemen komt.
Fotografie: Lavinia
